یارانه ها

شکر خدا یارانه ها هدفمند شدند

خیارشورامون همگی قند شدند

پای مرغ قبلا" تو سفرمون بود

حالا اون پاها رون گوسفند شدند

نون هم که دیگه ارزون شده

نون خشکا هم همه شیرمال شدند

بنزین هم که از همیشه ارزونتره

کیفیت نگو ، سوخت اتمی شدند

کلاسمون رفته بالا و رسیده و به عرش

بی خیال درآمد ،

               مخارجمون عین خارج شدند

تحریم هم غلطی نتونست بکنه

از فراوونی انبارامون همه لبریز شدند

قبلا" اروپایی ها کارگرمون بودند

حالا یک و نیم میلیادرچینی کارگرما شدند

از خوشی در پوست خود نمی گنجیم

انگار بیابونامون همه سوئیس شدند.

شب یلدا

امسال هم شب یلدا از راه رسید ولی امسال با سالهای قبل فرق می کنه ، امسال کمتر کسی اومدن یلدا رو خوش آمد می گه ، امسال در حالی اومد که زمین تشنه بارونه ، پاییز بی بارونی رو پشت سر گذاشتیم ، قیمتها بظور ناگهانی بیش از 3 برابر شدند و افزایش فشار زندگی لحظه ای شده.
امسال یلدا به جای اینکه چهره خندان مردم رو در گردهمایی های خانوادگی ببینه شاهد غم و اندوه در چشم مردمه و بجای اینکه موقع فال حافظ درباره عشق و موفقیت نیت کنند ، از حافظ سوال می کنند که آیا تا سال دیگه دوام می آرند یا نه.
امسال یلدا هم از دیدن مردم ایران غمزده از خونه های ما می ره.

چی بگم آخه

می گن تند ننویس ، مراقب حرف زدنت باش و ....، تو این اوضاع و احوال من چی بگم آخه ، متکی رو با فضاحت کله پا می کنند ، بنزین ، گاز ، آب ، برق و آرد رو در چند دقیقه چند برابر می کنند ، مهرداد بذرپاش متملق رو در عرض یک روز از سازمان ملی جوانان میندازن بیرون اونوقت شما می گین هیییسسسس ، هیچی نگو.
چی بگم آخه.
ضمنا" با توجه به اجرای طرح هدفمندسازی و بالا رفتن درآمد دولت امروز در جنوب لبنان جشن برپا شده.

کتاب چهره

این روزها اکثرما عادت کردیم در طول روز حداقل یکبار سری به شبکه فیس بوک بزنیم و از این طریق هم از احوال دوستانمان خبردار بشیم ، هم از اخبار دور و برمون و هم کمی تفریح کنیم. از طریق این شبکه اجتماعی کلی از دوستامونو در اقصی نقاط جهان پیدا کردیم و از احوالشون خبرداریم و به لطف امکان دیدن عکسها اگر در خیابون دوستی از کنارمون گذشت می تونیم بشناسیمش و این خیلی خوبه.
ولی بدی قضیه اینجاست که همه روابطمون با اطرافیانمون ندانسته داره مجازی می شه ، دیگه نیازی احساس نمی کنیم که به دوستمون سری بزنیم یا حتی تلفنی تولدشو تبریک بگیم چون فیس بوک صبح یادمون می اندازه که امروز به صفحه کی بریم و تولدشو تبریک بگیم یا با دیدن عکساش در سفر خیالمون راحت باشه که حالش خوبه. داریم غافل می شیم که روابط انسانی فراتر از این شبکه مجازیه و لازمه که گاهی به هم سر بزنیم ، تلفن کنیم و قرار بذاریم بریم بیرون.
من نیازم به تو به عنوان دوست بیشتر از دیدن عکست در این کتاب چهره است.

بلیط برگشت

از دیشب تا حالا خوابم نبرده همش تو فکرم این متکی طفلکی حالا که دستش از همه جا کوتاهه چه جوری بر می گرده، بلیط برگشت داره ، مهر خروج تو پاسش خورده که موقع برگشتن بهش گیر ندن و اصلا روش می شه برگرده.
به نازم به این دیپلماسی که طرف رو با پیام ویژه می فرستی ماموریت و در حین مامریت برکنارش می کنی، یعنی میشه یه نفر به خاطر خودش به این راحتی نزدیکان خودش رو بسوزونه و آبروی یک ملت رو با این دیپلماسی ببره.
چقدر در آستانه عاشورا اوضاع خرابه و چقدر وضعیت زندانیهایی که اعتصاب غذا کردند وخیمه که برای تحت الشعاع قراردادن اوضاع اینجوری مهره سوزی می کنند.

نود

دیشب برنامه نود رو که دیدم خیلی لذت بردم، این آغای احمدی می خواست جو رو سیاسی کنه تا عادل نتونه ادامه بده ، ولی عادل هم زد سیم آخر و جوابشو داد. نمی دونم به کجا وصله که هر چی می خواد می گه.
ولی نکته این بود که برادر احمدی به راحتی هر توهینی دلش می خواست کرد ، اول دین و ایمونشو زیر سوال برد بعد چسبوندش به استکبار و صهیونیسم و در آخر هم گفت تو یه مجری هستی ، حرف زیادی نزن.
این روزا چه راحت می شه به دیگران توهین کرد اون هم به ناحق.

آغاز

بالاخره بعد از یک سال و اندی که با همه سختی ها گذشت نتونستم به اعتصابم ادامه بدم و تصمیم گرفتم دوباره بنویسم، البته با اجازه بزرگترها و در این راه امیدوارم باز هم تشویق دوستانم رو به همراه انتقادهاشون داشته باشم.
مستشار انقدر پر رو که هر چی هم بزنید تو دهنش باز حرفشو می زنه.